معمولا موفقیت به انتخاب های خوب برمی گردد تا استعدادهای خوب، یعنی اگر فرد با استعدادی انتخاب خوبی نداشته باشد به توفیقی دست نمی یابد و برخلاف آن فردی با استعداد متوسط می تواند با یک انتخاب درست به موفقیت دست یابد. اگر ما ادعای تغییر داریم باید نسبت به آن در پیرامون خود تفاوت ایجاد کنیم. کسی که مدعی تغییر است اما پیرامون وی تفاوتی روی نداده است، قطعا ادعای وی دروغی بیش نیست و یا دچار جوگیری شده است.

گزیده تصویری و کلیپی کوتاه از این ارائه را اینجا می توانید ملاحظه کنید:

افرادی که تنها گزینه خود را بدبختی می دانند، خود را به حبس ابد محکوم کرده اند

اگر منظور از تغییر یک کاراکتر شخصیتی و مسیر دایمی پول ساز است باید نسبت به اطرافیان خود تفاوت ایجاد کرده باشیم؛ این بدان معناست که اگر ما در خود تغییر ایجاد کردیم باید به همان اندازه در اطرافیان خود نیز آن تغییر را متبلور سازیم و یا این گونه نیز می توانیم بیان کنیم که به همان اندازه ای که ما در دیگران تغییر ایجاد کنیم در خود تغییر ایجاد کرده ایم. این مسئله شامل دو بخش می شود؛ ابتدا ذهن و درون. برخی آدم ها انگار خود را به حبس ابد محکوم کرده اند، با اینکه آنها اسیر زندان و میله و زنجیر نیستند اما به اسارت ذهن خود درآمده اند. آنها خود را به حبس ابد محکوم کرده اند چرا که تنها گزینه پیش روی خود را بدبختی می دانند.

تغییر در دوبخش اتفاق می افتد:

در ذهن: ذهن را باید از حبس و افکار پوسیده آزاد کرد.

در بیرون: مهم ترین اتفاق در بیرون تعدادی تغییرات است که باید در من شکل بگیرد از جمله:

1. ست شدن من درون با من بیرون.
2. ست شدن من بیرون با من اجتماعی ام یعنی در اجتماع هم چیزی هستم که من هستم.
3. ست شدن من اجتماعی با اطرافیانم که سخت ترین ست است.

برخی از افراد علی رغم اینکه نزد مردم جایگاه ویژه ای دارند و همگان موفقیت آنها را تحسین می کنند اما درون خود آن را قبول ندارند؛ این افراد در زندگی تنها به خود می بازند. برخی افراد هم علی رغم اینکه جایگاه قابل ملاحظه ای نزد مردم دارند اما بعضی ها جایگاه آنها را نمی پذیرند.

شیوه تعامل با شخصیت های ضروری پیرامونی

افرادی که حاضر به پذیرش موفقیت های دیگران نیستند به دو دسته شخصیت های ضروری و شخصیت های غیر ضروری تقسیم می شوند. تکلیف ما با شخصیت های غیر ضروری کاملا مشخص است و نباید اصلا احساس آنها نسبت به ما مهم باشد چرا که ما با این افراد اصلا کاری نداریم اما بهترین راهکار درباره شخصیت های ضروری زندگی موفقیت های بیش از پیش در کار است زیرا آنها به جای شنیدن با دیدن، ما را باور کرده و می پذیرند.

در اطرافیان مهمترین افراد زندگی ما خانواده هستند. ما اگر بتوانیم از فیلتر خانواده عبور کرده و نزد آنها جایگاه مورد اطمینانی پیدا کنیم، قطعا موفقیت بزرگی را کسب کرده ایم اما برخی مواقع فهم، شخصیت، استعداد و خواسته هایمان بالاتر از نهاد خانواده است؛ مثلا برخی جوان های روستا تمایل ندارند مانند پدران خود به کار زراعت روی بیاورند یا برخی دیگر هیچ علاقه ای ندارند مانند پدران خود در اداره مورد نظر آنها مشغول به کار شوند.

متاسفانه برخی پدران و مادران فرزندان خود را با دوران جوانی خود مقایسه می کنند و این عدم درک از شرایط سبب می شود تا جلوی موفقیت های آنها را بگیرند. برخی والدین برای آرزوهای فرزندانشان از هیچ حمایتی از آنها کوتاهی نمی کنند و حتی حاضرند برای خوشبختی فرزندان خود میخ را هم از روی دیوار بکنند و بفروشند. در مقابل برخی از والدین پس از اینکه متوجه می شوند فرزند خود تصمیم به فعالیت در حوزه ای گرفته است به جای پشتیبانی از وی به او سرکوفت می زنند.

با وجود اینکه احترام به والدین جزو ضروریات زندگی ما بوده و هست اما این در مورد مخالفت آنها با راهی که ما برای موفقیت در پیش گرفته ایم، صدق نمی کند چرا که هر پدر و مادری خوشبختی فرزند خود را می خواهد و زمانی این خوشبختی اتفاق می افتد که فرزند با موفقیت خود آنها را سربلند کرده باشد؛ بنابراین توقف در مسیر موفقیت به بهانه مخالفت والدین به هیچ وجه قابل پذیرش نیست. بزرگترین سیاهچاله در راه موفقیت خانواده است و حتما باید قبل از قدم برداشتن در هر مسیری آن را برای خود تعیین تکلیف کنیم.

آینده قطعی ایران تنها تجارت است

آینده قطعی ایران تجارت است و کسانی که از الان وارد آن نشوند، قطعا بازنده خواهند بود کما اینکه تجربه ما در سال های گذشته آن را اثبات می کند. در آینده مدارک تحصیلی حتی پزشکی ارزش کنونی را از دست خواهند داد و تنها چیزی که در آینده برای رسیدن به ثروت می توان از آن صحبت کرد، تجارت است.

در اینجا به چند توصیه ایمنی در خصوص دیگران می پردازم. توصیه اول اینکه اشخاصی که می خواهند در مسیر تغییر حرکت کنند باید این را بدانند که فامیل بودن دلیل پذیرش آسیب روانی نیست؛ بعضی ها به خود آسیب می زنند چون آن فرد فامیل است در صورتی که این امر دلیل موجهی برای آسیب زدن به خودمان نیست. بی شک خداوند هم نمی خواهد اشتراک ژنتیکی ما مبنای آسیب رسانی ما باشد. این سخن به این معنا نیست که ما نسبت به آنها بی خیال شویم اما نباید دردهای آنها را زندگی کنیم.

دومین توصیه درباره افراد پیرامون ما هستند که عبارت «ببخشید» را در کنار ما زیاد تکرار می کنند. این سخن تا یک جایی طبیعی است اما وقتی بیان آن زیاد می شود یقینا نشان از رفتار وی دارد و بیان واژه «ببخشید» کاور رفتار آنها است. اشتباهی که چند بار پشت سر هم تکرار شود دیگر اشتباه نام ندارد بلکه بخشی از شخصیت گوینده این واژه است.

سادگی، سیاست بی مسئولیتی برخی افراد است

سومین توصیه ایمنی ساده لوح دانستن افراد پیرامون ما است. اولا سادگی یک سیاست است و ما آدم ساده لوح نداریم. سادگی سیاست بی مسئولیتی است و افرادی که ما آنها را ساده می پنداریم به منظور بی مسئولیتی عمدا خود را ساده نشان می دهند. سادگی بهترین بهانه برای دوشیدن دیگران است. این افراد حتی در امور سهل و آسان با عباراتی نظیر «ببخشید من بلد نیستم» از ما کمک می خواهند و ما هم به گمان اینکه کار جوانمردانه ای انجام می دهیم به آنها کمک می کنیم.